ایمپلنت دندان که توسط یک جراح ارتوپدی سوئدی اختراع شد امروزه مورد استقبال افراد بسیاری قرار گرفته است . ایمپلنت دندان می تواند جایگزینی برای دندان هایی باشد که از دست رفته اند . ایمپلنت دندان در کلینیک دندانپزشکی نوعی درمان است که جایگزین مناسبی برای پروتز های بریج که در آ« دندان ها تراشیده می شوند .
ایمپلنت های دندانی پیچ های باریکی هستند که از جنس تیتانیوم خالص که درون استخوان فک گذاشته می شود. پس از ۳ تا ۶ ماه، استخوان اطراف ایمپلنت ساخته شده و به آن متصل می شود. هنگام انتخاب ایمپلنت میزان استخوان و استحکام آن در نظر گرفته می شود. اگر استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت موجود نباشد جراحی پیوند استخوان انجام می شود. جراحی ایمپلنت دندان می تواند بلافاصله پس از کشیدن دندان و یا پس از ۴ تا ۶ ماه انجام شود. درمان به موقع ایمپلنت از تحلیل استخوان و کج شدن دندانهای کناری جلوگیری میکند
پزشک فاکتورهایی مانند مقدار استخوان دردسترس ، مقدار استحکام استخوان دهان و مدت زمان انجام ایمپلنت را در انتخاب نوع ایمپلنت دندان برای بیمار لحاظ می کند . در صورتی که برای انجام ایمپلنت دندان استخوان کافی برای جایگذاری ایمپلنت وجود نداشته باشد ، می توان در شرایط خاص از استخوان بخش های دیگر استفاده کرد و عمل پیوند استخوان را انجام پذیرد.
در انجام ایمپلنت دندانی سن بیمار نیز نقش دارد . برای انجام موفقیت امیز ایمپلنت باید اسکلت صورت به صورت کامل شکل گرفته باشد در واقع از ۱۸ سالگی می توان برای ایمپلنت دندان اقدام کرد . در سنین پایین تر ممکن است با رشد فک و صورت ایمپلنت های دندانی کوتاه تر به نظر آیند . به عنوان مثال در برخی موارد اگر چند ایمپلنت دندانی در یک ناحیه کاشته شده باشد و پروتزی به شکل بریج روی ایمپلنت ها نصب شده باشد مقاومت بریج مانع از رشد اسکلت صورت در آن ناحیه میشود ، بنابراین فرم صورت بیمار را تحت تاثیر قرار خواهد داد . پس از سن ۱۸ سالگی دیگر محدودیتی برای انجام ایمپلنت وجود ندارد و در هر سنی می توان ایمپلنت دندانی انجام داد . در صورتی که ایمپلنت ها با طرح ها و قطرها و زوایای مختلف از هم کاشته شوند ، بهتر است که با روکش آنی بهم متصل شده و به صورت گروهی روکش شوند تا اینکه تک تک و به طور مجزا روکش شوند به این دلیل که در تحمل فشارهای جویدن می توانند به یکدیگر کمک کنند .